Blog van een startend makelaar
Deel 2: Oude bekende
Ik ben op weg naar een woning die ik in verkoop heb en vlakbij de woning gaan mijn gedachten ongeveer 20 jaar terug in de tijd….…
Het was najaar 1997... of misschien al wel 1998, maakt niet uit. Ik werkte toen nog als verpleegkundige in het ziekenhuis in Terneuzen en mijn avonddienst zat er om 23:00 uur op. Ik keek er naar uit om lekker naar huis te gaan, nog een drankje te doen om daarna snel onder de wol te duiken na deze lange werkdag.
Lift naar huis
Ik loop naar buiten. Het is donker en het weer is wat druilerig, zoals zo vaak in Nederland. Ik zie een keurige heer op de parkeerplaats staan en ik schat hem al redelijk op leeftijd in. Zeker ouder dan 70 jaar. Ik merk dat er iets is en vraag of ik hem kan helpen. Hij zegt dat zijn vrouw in het ziekenhuis ligt en dat hij pech heeft met zijn auto. Hij kan niet naar huis waarop ik hem vraag waar hij woont. “Oei, dat ligt niet op mijn route… mijn drankje en mijn warme bedje lonken maar ik kan die meneer toch niet alleen laten?!” Ik bied hem aan om hem naar huis te brengen en de meneer neemt het aanbod dankbaar aan. Onderweg vertelt hij over zijn vrouw en vertel ik over mijn werk op de kinderafdeling. Op loopafstand van het huis van meneer aangekomen zet ik hem veilig af en ik wens de meneer een fijne avond en sterkte met zijn vrouw. Ik keer mijn auto en rij naar Vogelwaarde waar ik op dat moment woon.
Karin van de kinderafdeling
Ik ben bijna bij mijn afspraak voor de verkoop van de woning en ik passeer de plek waar ik 20 jaar geleden die meneer heb afgezet. Ik parkeer daarna mijn auto en denk: “Stel je voor dat deze woning van de meneer is die ik 20 jaar geleden thuis gebracht heb?” “Nee, dat zal toch niet??” Ik laat het rusten maar de gedachten over die ene avond blijven door mijn hoofd gaan. Een week later heb ik een afspraak met de dochter van de woningeigenaar en ik vertel haar het verhaal van 20 jaar geleden. Ze begint te lachen en zegt: “Jij bent Karin van de kinderafdeling!” Het verhaal was destijds uitgebreid verteld door haar vader en los van de voornaam hebben ze nooit geweten welke verpleegkundige hun vader thuis heeft gebracht die avond.
Hoe mooi kan toeval zijn en hoe mooi is het dat ik deze meneer van ruim 95 jaar oud en zijn familie nog een keer heb kunnen helpen door alle zorgen uit handen te nemen tijdens de verkoop van hun woning. De woning is inmiddels naar ieders tevredenheid verkocht en na de overdracht zullen we weer onze eigen weg gaan… Net als die ene avond 20 jaar geleden.
